Arcydzieła w kontrapunkcie / Mossakowski

Recital Karola Mossakowskiego pozwoli nam zaznać francuskiego smaku, którego doskonałym wyrazem jest suita Faurégo, inspirowana tragedią Maurice’a Maeterlincka. W tejże estetyce pozostaje również wstępne ogniwo VI Symfonii Widora, będące wirtuozowskim allegrem sonatowym o prawdziwie „orkiestrowym” rozmachu, jak i wizjonerski świat Alaina, objawiający się w jego II Fantazji poprzez połączenie elementów chorału gregoriańskiego i muzyki Orientu. Przejmującym hołdem dla tego tragicznie zmarłego kompozytora jest utwór Duruflégo, biorący za temat nie tylko dźwięki odpowiadające nazwisku „Alain”, lecz także cytat z jego najsłynniejszego dzieła – Litanies.
Kontrapunktem dla Francuzów są arcydzieła muzyki niemieckiej. Choć 6-głosowy Bachowski Ricercar, oparty na temacie zadanym kompozytorowi przez samego króla Prus Fryderyka II, przynależy do kategorii muzyki abstrakcyjnej, tak organowy „patronat” nad obecną tu polifonią nie ulega wątpliwości. Potężna fantazja Ferenca Liszta, ufundowana na cytacie modlitewnego tercetu anabaptystów z I aktu opery Prorok Meyerbeera, stanowi rodzaj poematu symfonicznego na organy, w swych rysach formalnych wyraźnie bliskiego fortepianowej Sonacie h-moll XIX-wiecznego mistrza.
[Bartłomiej Barwinek]