Z rodziną najlepiej na zdjęciach – Adi Nowak „Ognisko Niedomowe” [recenzja]

Pozory mylą

Wraz z premierą Passe Adi Nowak wystosował obszerny komentarz na temat nadchodzącego albumu. Raper otworzył się przed słuchaczami, zapowiadając jednocześnie, że Ognisko Niedomowe to jego „najważniejszy album”. O konsekwencjach, które niesie za sobą dorastanie u boku ojca alkoholika ze skłonnościami do przemocy. Liczyłem, że zawodnik SBM Label naprawdę postanowił oddać w ręce słuchaczy album, o którym powinni mówić wszyscy. Wierzyłem Nowakowi, dopóki nie zapoznałem się z całością materiału.

Zobacz: Adi Nowak jako Adi Bravo w kolejnym singlu z Ogniska Niedomowego

Otwierający Kaktus dobrze rokował pod kątem realizacji powyższego celu. Adi Nowak porusza w tym utworze kwestie, o których żaden twórca nie napisze ot tak. By dobrać odpowiednie emocje i ubrać je w słowa, trzeba posiadać odpowiednie umiejętności tekściarskie. „Wiem, że dobre chęci częste – ich realizacje rzadsze/A w naszej dynastii nie za często fajnie idzie” – niepozorny początek stanowi preludium do gorzko-gorzkich wspomnień rapera. Uzależnione od narkotyków rodzeństwo, pogarszające się relacje między autorem a rodziną, nocne awantury. Całość podana z perspektywy osoby po terapii, z dystansem do opisywanych wydarzeń. Obraz, który Adi Nowak namalował Kaktusem napawał – jakkolwiek to dziwacznie brzmi – optymizmem, że Ognisko Niedomowe zrzuci na słuchacza emocjonalną bombę.

Ogromnymi atutami Ogniska Domowego są brak kompromisów oraz oś tematyczna, która do pewnego momentu została zachowana. Gdzieś w okolicy Party u cheerleaderek dochodzimy do wniosku, że zamiast emocjonalnej bomby, mamy do czynienia co najwyżej z paczką petard. Movie rodzicom, że dziś u kumpeli śpi, choć stylistycznie przypomina typowego Nowaka, przemyca część wątków z Kaktusa. Singiel Passe z Czesławem Śpiewa świetnie manipuluje kontrastem, czyniąc powyższy numer jednym z najlepszych na płycie. Na pierwszej połowie albumu Adi Nowak z dużą naturalnością miesza wszelkie traumatyczne przeżycia z chwytliwymi melodyjkami i okazjonalnymi falsetami.

Adi Nowak feat. Czesław Śpiewa – Passe

Płyta jak każda inna?

Fasada Ogniska Niedomowego stopniowo pękała, by ostatecznie opaść tuż za Papieroses. Za elewacją kryje się kolejny Adi Nowak Type Album, na którym raper do znudzenia porusza te same tematy. Przed wspomnianym Papieroses mamy GUPIĄ MAUPĘ z Diho porywającą swoim ejtisowym vibem. Jest Bravo, w którym Nowak wyraźnie odbija od tematyki albumu, jednak słuchacz łudzi się jeszcze, że to tylko przerywniki na oddech. Mimo wszystko zdecydowana większość zwrotek to nadal coś na kształt liścików miłosnych do aktualnej wybranki podmiotu lirycznego.

Zobacz: Adi Nowak w osobistym materiale video zaprasza nas za kulisy powstania Ogniska Niedomowego

Party u cheerleaderek z Białasem i Whitem 2115 brzmi jak odrzut z Hotelu Maffija. Nie zdziwiłbym się, gdyby właśnie taka historia stała za powyższym utworem. Od tego momentu częściej słyszymy wersy pokroju „A ona mi opierdala i to nie opierdol od żony/Nie było cię na treningu no to sory” niż „Sąsiedzi kimają lub palą Jany, się nie wtrącamy/Jebać debili, ave darwinizm, wszystko jest po coś”. Na Ognisku Niedomowym zabrakło selekcji, która uchroniłaby album przed bałaganem. Daleko idące zaniedbania kompozycyjne sprawiły, że SBM Label wydała album składający się z dwudziestu dwóch utworów. Problem w tym, że materiał, który się na owej płycie znalazł, mógł zamknąć się w jednej, skondensowanej EP-ce.

Adi Nowak feat. White 2115 – HESTIA

Dom otwarty na gości

Po ogłoszeniu listy gości nie spodziewałem się wiele i niewiele dostałem. Na Ognisku Niedomowym znalazło się kilkanaście gościnnych występów. Od wokalistek (Marie i Dianka) przez raperów (m.in. Diho, Kękę, Janusz Walczuk), piłkarza Piotra Reissa, aż do youtubera Food Emperora. Ten ostatni znalazł się na Żulach w Taxi chyba wyłącznie dla podbicia memiarstwa. Absolutnie obrzydliwą zwrotką podzielił się z kolei Wini w ROXA. Tematyki utworu chyba nie muszę nikomu tłumaczyć.

Podobnie jak w przypadku albumu, widzę niewykorzystany potencjał w zwrotkach chociażby kolegów z SB: White’a, Białasa czy Solara. Opierając wniosek na dotychczasowej twórczości wspomnianych nawijaczy, twierdzę, że mogli wnieść wiele ciekawych treści do konceptu, którym reklamowano Ognisko Niedomowe. Oczywiście nie trzeba dzielić się ze słuchaczami traumami, by zwrotka była interesująca (patrz Kękę w TEDx). Ponownie zabrakło selekcji i konsekwencji.

Adi Nowak feat. Kękę – TEDx

Ognisko Niedomowe ledwo się żarzy

Najnowszy album Adiego to jednocześnie jego najważniejszy album i jeden z najmniej udanych. Ognisko Niedomowe to przecież pierwsze duże wydawnictwo po transferze poznaniaka z Asfaltu do SBM, do tego (przynajmniej w założeniu) mówi o niezwykle istotnej kwestii, jaką jest przemoc domowa. Koniec końców okazało się, że koncept rozlazł się w szwach, a temperament gospodarza nie pozwolił na ponowne zszycie materiału.

Adi Nowak udowodnił, że potrafi wziąć na warsztat temat, który może mieć znacznie nie tylko dla autora, ale również być istotny pod kątem socjologicznym. Pokazał odbiorcom, że robi to oryginalnie, bez patosu i siłowania się z samym sobą. Mimo wszystko nie wyszło. Choć brzmi to brutalnie, słuchacze mogą czuć się oszukani. Mieli dostać płytę, która przedstawi Adiego Nowaka na nowo. Zamiast tego otrzymaliśmy kolejną porcję ochów i achów względem płci przeciwnej oraz album, który powinien być EP-ką.

Adi Nowak – Ognisko Niedomowe – odsłuch albumu