Kaśka Sochacka przechodzi płynnie “Z soboty na niedzielę”

Kaśki Sochacka – najbardziej emocjonalny debiut roku

Z pewnością jeszcze nie wszyscy zdążyli ochłonąć po premierze debiutu Kaśki Sochckiej. Jej album Ciche dni to pozycja wypełniona po brzegi intensywnymi emocjami, które działają, jak zapalniki wywołujące refleksję nad własnymi relacjami, tęsknotę oraz łzę smutku czy wzruszenia.

Dokładnie takie były dotychczasowe single artystki: Wiśnia, Jeszcze, Boję się o Ciebie, czy tytułowe Ciche dni. Nie inaczej jest w przypadku tego najnowszego. Wybór padł na utwór Z soboty na niedzielę.

Zobacz również: Kaśka Sochacka. Przy zgaszonym świetle i do jazdy z zimnym łokciem – wywiad

Kaśki Sochacka prezentuje kolejny singiel z albumu Ciche dni

To kolejna ballada na koncie Kaśki Sochackiej. Spokojna, płynąca i oszczędna w środkach, bo opierająca się głównie na brzmieniu gitary. W warstwie testowej jednak niezwykle szczera, smutna i poruszająca. Trochę taka, że nic tylko przytulić twarz do poduszki i zacząć cicho łkać.

Jak twierdzi sama artystka, piosenka Z soboty na niedzielę opowiada o newralgicznym momencie w związku, kiedy niepostrzeżenie wkrada się rutyna, przestajemy ze sobą rozmawiać, często też nawet przestajemy się zauważać. Taki stan trwa tygodniami, pogłębia się i prędzej czy później dochodzimy do ściany. Zawsze jest jednak nadzieja i wiara w to, że będzie lepiej i tylko na chwilę zapomnieliśmy, jak bardzo jesteśmy dla siebie ważni.

Kaśka Sochacka – Z soboty na niedzielę

Singlowi towarzyszy również niecodzienny teledysk, nawiązujący nieco stylistyką do tego z utworu Ciche dni, gdzie głównymi bohaterami były postaci z drewna. Tym razem śledzimy podróż jadącego rowerem ludzika namalowanego markerem, który ostatecznie, w myśl słów piosenki “Może wyjedźmy, przeżyjmy znów coś po raz pierwszy” dociera nad morze.

Za pomysł teledysku do piosenki odpowiada Agata Trafalska, która mówi o swojej koncepcji:

Jakiś czas temu natknęłam się na film dokumentalny o Christophie Niemannie, ilustratorze m.in. w New Yorkerze, New York Timesie i wielu innych. Jego pomysłowe prace zainspirowały mnie do zrobienia tego teledysku. To jeden z tych artystów, na których dzieła patrząc myślisz sobie “szkoda, że to nie moje”. W tych postpandemicznych realiach i kruchej normalności, nawet w zwykle patrzenie przez okno wyobraźnia potrafi wnieść trochę świeżości. I o tym dla mnie jest ta piosenka.