Gdy nazywacie Oliwkę Brazil „ulaną świnią”, wcale nie krytykujecie jej muzyki [opinia]

Obrzydliwy hejt nie jest krytyką

„Ulana, atencyjna świnia”. „Mogłaby schudnąć locha”. „Hipopotamica”. To pierwsze z brzegu określenia rzucone wobec Oliwki Brazil po publikacji filmu, w którym mówi o tym, jak masowy hejt negatywnie wpłynął na jej zdrowie psychiczne. Kontrowersyjna raperka, słynąca z seksualnego wizerunku i wulgaryzmów w utworach, wytłumaczyła, dlaczego nie była obecna w mediach przez wiele miesięcy. Poinformowała, że choruje na Hashimoto oraz ciężką depresję, którą pogłębiły wypowiedzi na temat jej wyglądu. „Jestem bardzo wyzywana i bardzo obrażana pod każdym moim teledyskiem, tiktokiem, zdjęciem. Nie tyle, co moja muzyka jest obrażana, ale mój wygląd, moja waga” – zaznaczyła Oliwka, a jej zdanie odzwierciedlają reakcje na publikację materiału w sieci.

O tym, że nie jest to wybielanie postaci polskiej raperki, dowiecie się w dalszej części artykułu, jednak skupmy się na samych komentarzach. Brazil ma po prostu (w tym przypadku) rację. Obrażanie raperki z powodu jej wagi jest równie merytoryczne, co wyzwiska w przedszkolu: „a ty jesteś gruby”. Jedynym celem takiego komunikatu jest upust emocjonalny nadawcy tego komunikatu – nie przyniesie on innego skutku niż poczucie wyższości oraz sprawienie bólu odbiorcy. Tak właśnie działają hejterzy, czyli de facto sprawcy cyberprzemocy. Nie ma to żadnego związku z krytyką muzyki artystki i na pewno nie świadczą o intelekcie osób, które tracą czas na obrażanie innych w sieci.

Komentowanie wagi nie jest argumentem w dyskusji

Oliwka Brazil jest gruba. Nie powinna to być kontrowersyjna wiadomość, tak samo jak to, że jakiś czas temu gruby był Tede, a obecnie jest Bedoes. Pierwszy z nich odpowiadał hejterom w swoich tekstach, drugi skomentował temat w mediach społecznościowych, wspierając swoich fanów o różnych kształtach.

Codziennie widzę to, co o mnie piszą. Widzę rozstępy. Widzę blizny po operacji. Ale to, co widzę, tak naprawdę nie ma znaczenia, bo liczy się to, jaki jestem. Bo mógłbym wyglądać najlepiej, a być największym skur**synem

– mówi w klipie nagranym przez Zuzę Krajewską.

Wyświetl ten post na Instagramie

Post udostępniony przez @bedoes2115

Jego film spotkał się z falą pozytywnych komentarzy. I słusznie – ocenianie innych osób z powodu ich grubości jest nikczemne. Faktem jest to, że stygmatyzacja wagi jest główną przyczyną zaburzeń odżywiania, jak stwierdza NEDA. Zawstydzanie kogoś ze względu na wygląd tylko pogłębia problem, a więc przyczynia się do pogarszania zdrowia. Pod płaszczykiem „martwienia się o zdrowie” masa osób kryje swoją fatfobię. Bo czy pod zdjęciami raperów z piwkiem wszyscy walczą o zaprzestanie „promowania alkoholizmu”?

Komentowanie wagi m.in. takich osób jak Oliwka Brazil świadczy tylko o perfidności jej antyfanów, a nie o niej samej. A przecież jest tyle różnych argumentów, których można użyć przeciwko jej twórczości, jeżeli faktycznie to ona razi internautów. Wtedy jednak musielibyście się zmierzyć z kilkoma niewygodnymi faktami…

Obrzydliwe teksty Oliwki Brazil to kropla w morzu

Teksty Oliwki Brazil są pełne graficznych opisów seksu bez cenzury. Choć zgadzam się, że mówienie o potrzebach seksualnych kobiet jest istotne, obrzydliwie wulgarne słowa nie zachęcają mnie do jej twórczości. Postać kreowana przez raperkę daje nam znać o swoim gigantycznym libido przy każdej okazji, ale daleko jej do pozytywnych komunikatów na temat ciała czy relacji. Przy okazji realizowania hiperseksualnej konwencji Brazil obraża inne kobiety, pokazuje swoją rażącą powierzchowność i sama wielokrotnie ujawnia swoje szkodliwe działania.

Jej utwór S.E.K.S. powinien raczej nazywać się G.W.A.Ł.T. W teledysku znajdziemy scenę, w której dziewczyna wrzuca chłopakowi do szklanki tzw. tabletkę gwałtu. „Ta scena […] została umieszczona właśnie po to, żeby stać się zapalnikiem do dyskusji o podwójnych standardach. W męskim rapie facetom wolno wszystko – mogą robić, co chcą, nawijać, o czym chcą, a nawet wyglądać tak jak chcą” – odpowiedziała na krytykę Oliwka.

Myślenie takimi torami jest co najmniej problematyczne. Faktem jest oczywiście to, że świat rapu jest wciąż osadzony w niesamowicie patriarchalnych, mizoginistycznych kontekstach. Kibicuję jednak wszystkim twórcom i twórczyniom, którzy chcą pisać na temat czegoś innego niż wylewanie swoich nienawistnych frustracji i utrwalanie narracji wokół przemocy, takich jak w teledysku Brazil. Widocznie bliska jest jej idea wyznawana przez wielu męskich twórców, bo – podobnie jak wielu jej kolegów z branży – bezpardonowo nazywa w swoich tekstach kobiety „ku*wami” czy „szma*ami”, sprowadzając je do roli przedmiotu. A to tylko wierzchołek góry lodowej, bo jak na kilka utworów na swoim koncie, może popisać się wieloma problematycznymi tekstami. Nie widzę w tej „kobiecej zemście” czy „odwróceniu ról” niczego rewolucyjnego. To tylko kontynuacja mizoginistycznej narracji, którą od lat praktykuje wielu męskich zawodników w branży.

Jeśli nie lubicie Oliwki Brazil, czas na refleksję

Atak na teksty Brazil powinien jednak iść z czymś więcej niż tylko pustą oceną jednej osoby. Krótkowzrocznym komentującym polecam przeczytanie tekstów czołowych raperów polskiej sceny i zastanowienie się, czy ci nie za często zasłaniają się w swojej obronie „konwencją” i „wolnością słowa”, czemu przyklaskuje wielu ich słuchaczy. Nie znajdziecie pod ich tekstami tak dużej krytyki, nawet jeśli jawnie nawołują do przemocy. Żeby norma przestała nią być, warto skonfrontować się z przesłaniem, prezentowanym nam w tekstach przez wielu przedstawicieli środowiska. Ale może zamiast „ha ha, jesteś gruby i brzydki”, użyjcie lepszych argumentów.