Years & Years robi nowy (ale nie taki dobry) pop

Poprewolucja

To, że Olly Alexander zawiesił działalność zespołu i postanowił wydawać muzykę jako Years & Years na własną rękę mogło fanów zszokować, lecz raczej nie zdruzgotać. Od początku to on był liderem grupy, jej kreatorem, więc te zmiany (kosmetyczne) zdawały się nie wpływać na jego potencjalną przyszłą twórczość.

No właśnie, zdawały się. Przepaść pomiędzy Palo Santo a nadchodzącym Night Call obecnie sprawia wrażenie nie do przeskoczenia. Z dawnego Olly’ego mało co pozostało, a to przeczucie pogłębia się wraz z każdym kolejnym prezentowanym przez niego singlem. Imprezowy Starstruck dawał vibe numeru totalnie na próbę, nagranego dla frajdy. Ot, taki sobie przyjemny kawałek, o którym zapomni się w kilka sekund po tym, jak się skończy.

Drugi strzał nieco poprawił te notowania. Crave było echem poprzednich artystycznych etapów projektu, psychodeliczny teledysk okazał się estetycznym strzałem w dziesiątkę, ale już trzecia zajawka sprawia, że znowu wracamy do punktu wyjścia.

Sweet Talker to najzwyklejszy popprodukt. Za mało jak na taki potencjał.

Przeczytaj: Years & Years: magia, węże i syreny, czyli nowy album „Night Call”

Choć bardzo chciałam, nie mogłam tego kupić. Może powinien zadziałać urok, ale bajera Sweet Talkera to wytarta gadka, a samo brzmienie jest w nieprzyjemny sposób znajome. Wkradło się tam zbyt dużo popowych uproszczeń, co w efekcie zamiast uprzyjemniać doznania (bo co proste, to przyjemne), wyłącznie irytuje.

Mimo wszystko liczę na to, że w całości płyta nabierze właściwych kolorów i single przestaną razić swoją infantylnością. Olly Alexander ma u mnie szansę i czystą kartę. Krzyżyka na nim nie stawiam – czekam na pełnowymiarową perspektywę.

Album Night Call ukaże się już 7 stycznia. Preorder i pre-save płyty znajdziecie pod tym linkiem.

Years & Years and Galantis – Sweet Talker