Mamy przedpremierowy fragment książki “Zanim pójdę. Długa droga zespołu Happysad”

20 lat Happysad. Zespół świętuje swój jubileusz

Świętowanie dwudziestolecia pracy artystycznej grupy Happysad trwa w najlepsze! Kilka tygodni temu trzymaliśmy już wyjątkowy, dwupłytowy album Odrzutowce i Kowery, a zatem teraz czas na obiecaną książkę!

Happysad – Do rana przyłóż, posłuchaj!

Pierwsza biografia zespołu Happysad

Zanim pójdę. Długa droga zespołu Happysad będzie pierwszą, oficjalną biografią jednego z najpopularniejszych zespołów rockowych na polskiej scenie. Jej autorką jest Żaneta Gotowalska, która spędziła około 48 godzin na rozmowach z obecnymi i byłymi członkami grupy Happysad, ekipą techniczną, bliskimi i fanami zespołu. W środku, poza inspirującą treścią, znajdziemy również dziesiątki zdjęć z 20-letniego archiwum zespołu. Co więcej, jak dodaje sama autorka:

Zanim pójdę. Długa droga zespołu Happysad to setki wspomnień – tych pozytywnych i tych bardzo wzruszających, sięgających najtrudniejszych emocji. Sięgnęłam do skarżyskich korzeni Happysad, by prześledzić, jak to się stało, że mimo upływu dwóch dekad wszyscy mają na ustach ich utwory.

Nadchodząca biografia zespołu Happysad to jednak nie tylko obraz cukierkowego życia w trasie paczki przyjaciół. Jest tu również miejsce na konflikty, rozstania, rozliczenie się z ludzkimi słabościami, a także z tytułowym, pierwszym wielkim przebojem Zanim pójdę, który z biegiem lat stał się kulą u nogi zespołu.

Happysad – Zanim pójdę, posłuchaj!

Zanim pójdę. Długa droga zespołu Happysad – premiera książki i spotkanie autorskie

Premiera Zanim pójdę. Długa droga zespołu Happysad będzie miała miejsce już 13 października 2021 i ukaże się nakładem Wydawnictwa Agora. Książka jest już dostępna w przedsprzedaży na stornie kulturalnysklep.pl. Koniecznie zaopatrzcie się w swój egzemplarz i zapiszcie sobie w kalendarzach datę spotkania autorskiego, które odbędzie się 16 października, o godzinie 16:00 w warszawskim Pardon, To Tu. Podczas spotkania nie zabraknie oczywiście autorki książki, Żanety Gotowalskiej oraz członków zespołu Happysad.

Fragment książki Zanim pójdę. Długa droga zespołu Happysad

Z kolei dla tych najbardziej niecierpliwych fanów, którzy już nie mogą się doczekać premiery książki Zanim pójdę. Długa droga zespołu Happysad, mamy jej specjalny, przed premierowy fragment. Miłej lektury!

– Wszystko szybko się działo. Dostaliśmy mejla od S.P. Records, że od kogoś mają naszą demówkę i że im się strasznie spodobało – wspomina Kuba. Chłopaków ze Skarżyska poleciły Sławkowi Pietrzakowi zaprzyjaźnione zespoły Naiv oraz Stan Miłości i Zaufania.

Pietrzak pamięta wrażenie, jakie zrobiła na nim demówka Happysad, zwłaszcza że do tej pory zajmował się zupełnie inną muzyką. – Przez kilkanaście lat wydawałem rock, hip-hop, punk, mocne brzmienia, a tutaj dostałem materiał łagodny, wręcz delikatny, świadczący o wyjątkowej wrażliwości i subtelności muzyków – mówi mi szef S.P. Records. Muzykę i teksty, które usłyszał na tamtej demówce, wspomina jako bardzo emocjonalne. – Urzekła mnie skromna prawda tekstów Kuby. Był wyjątkowo uczciwy zarówno w pisaniu, jak i w realu – mówi Pietrzak.

S.P. Records zaproponowało chłopakom, żeby przyjechali pokazać, co jeszcze mają. – Nie chciało nam się wierzyć, że mamy współpracować z wytwórnią Pidżamy Porno czy Kultu. Łukaniu powiedział, że jeśli kiedykolwiek wydamy płytę w S.P. Records, to zgoli brodę. Do tej pory tego nie zrobił. Ma plamę na honorze – żartuje Kuba.

– Podjarka była nieziemska, bo to było pierwsze miejsce, w którym wydawali ludzie przez nas uwielbiani – mówi Łukasz. – Każdy z nich był postacią niezależną i ważną dla polskiej muzyki. Jak się przychodziło do biura S.P. Records, zawsze ktoś z nich tam siedział, ktoś nagrywał w studiu. Tam poznawaliśmy pierwsze plotki branżowe i obserwowaliśmy, jak pracuje niezależna wytwórnia – opowiada Łukasz. Jeszcze niedawno tych samych artystów słuchał ze składanek dołączanych do miesięcznika „Machina”.

Kiedy chłopaki pojechały na rozmowy do S.P. Records, szybko okazało się, że wytwórnia chciałaby od razu nagrać z nimi płytę. To już wyglądało na zupełnie inną rzeczywistość niż ta, w której funkcjonowali do tej pory. W dodatku mieli poczucie totalnego nieprzygotowania do takiej walki.

– Zdawałem sobie sprawę z tego, że nie umiem grać, śpiewać, mam na koncie tylko parę piosenek – tłumaczy mi Kuba. – Gdzie my? Jak? Wiedzieliśmy, że nie mamy szans nic zrobić, nawet jeśli czasem pogramy, pozostanie to naszym hobby.