1000 dni cichoszy. Taco Hemingway powraca z „1-800-OŚWIECENIE”

Gdzie jest Taco?

Taco Hemingway kazał czekać fanom na swój nowy album dokładnie 1000 dni. W tym czasie zdążyło zrodzić się wiele nowych karier, kilka upaść, a część nawet zrodzić się i upaść właśnie w te 1000 dni. W obecnej tendencji wydawniczej te blisko 3 lata to po prostu szmat czasu. A mimo to zainteresowanie nowościami od rapera było ogromne. Fani głodni byli nowej muzyki, co jasne, ale też prostej odpowiedzi na pytanie: co u niego? Jak spędził ten czas, kiedy nie mieliśmy od niego żadnych informacji? I dlaczego zniknął na tak długo?

Taco sam postanowił poruszyć ten temat na tytułowym utworze 1-800-OŚWIECENIE, gdzie w zasadzie sam zadając pytania i przedstawiając różne wersje rzeczywistości, opowiedział nam o pustce, z jaką się zmagał jako artysta i człowiek. „Znów rozczarowała go dorosłość”. Jeszcze bardziej znamiennie odbija się to w utworze Pakiet PLATINUM, gdzie w outrze Taco otwarcie mówi, że ma wrażenie, że napisał wszystko, co miał do napisania i kręci się w kółko. 1-800-OŚWIECENIE faktycznie trochę cierpi na ten syndrom, choć nie byłbym wobec płyty aż tak krytyczny.

Lepszy Filip niż socjolog

Gdy na najlepszej na płycie Cichoszy Taco porusza temat kondycji psychicznej mężczyzn w Polsce, to może nie odkrywa Ameryki, ale wchodzi sprawnie w ważny temat, który nie dla każdego jest oczywistością. Przykłady pogubionych ludzi z Może to coś zmieni każdy może znaleźć w swoim otoczeniu. Jednocześnie niestety Taco wpada w okropne banały na antyużywkowym Codziennie czy Niedzieli, która brzmi jak mem o humorze popsutym w wersji audio. Cóż, ludzie, którzy bawią się w bingo typowych tekstów Taco Hemingwaya, będą mieli na tej płycie pożywkę.

Najlepiej jako tekściarz Taco wypada na numerach freestyle’owych, gdzie wyrzuca z siebie po prostu kolejne osobiste rozkminy, zamiast silić się na socjologiczne obserwacje, które wypadają w najlepszym wypadku w porządku. Na freestyle’ach Taco jest najlepszy także jako raper.

Dobry raper brzmi najlepiej gdy rapuje

Głównie dlatego freestyle’owe numery wypadają najlepiej, bo Taco nie sili się w nich na śpiew. Na 1-800 OŚWIECENIE powtarza się niestety ta sama prawda, która jest aktualna od kilku albumów. Im mocniej Taco „odepnie wrotki” w kwestii śpiewania, tym gorszy jest numer. I dlatego nie jestem w stanie słuchać Pakietu PLATINIUM czy Gelato, które nie było najlepszym wyborem na singiel. Tak jak już wspomniałem: rapujący Taco to najlepszy Taco. Może nie tak dobry, żebym nie znalazł rapera, który „zrobi to lepiej” niż na Makarenie Freestyle, ale wciąż na tyle dobry, że chce się go słuchać. Tym bardziej że wciąż ma fenomenalne ucho do bitów. Rumak, Zeppy Zep i @atutowy są w świetnej formie i praktycznie każdy bit ma tu potencjał na hit. Słowo należy się także gościom, bo każdy z nich pozytywnie się wyróżnił. Daria Zawiałow z fantastyczną energią wczuła się w nieco bardziej rapową estetykę, Oki, Otsochodzi i schafter wnieśli kolektywną energię z clubu2020, która służy Taco, a Dawid Podsiadło stanął po prostu na swoim wysokim poziomie.

Gdy dobry raper jak Taco Hemingway dostanie dobre bity, bardzo ciężko, żeby wyszedł z tego słaby album. Przeciętny już jak najbardziej. I takie po prostu jest 1-800 OŚWIECENIE. Ma swoje momenty, dość ciekawy koncept, świetne podkłady i dobrego rapera za sterami. Ale jednak rapera, który – jak sam przyznaje – nie wiem, czy ma mi jeszcze coś ciekawego do powiedzenia. A bez tego Taco wypada po prostu średnio. Najważniejsze jednak, że wrócił i daje sobie szansę, żeby wnieść jeszcze na scenę coś ciekawego. Przy 1-800-OŚWIECENIU niestety się to nie udało.