Sztuka Rymotwórcza – rap na salonach. TOP10 najlepszych grafik

Pozornie wydaje się, że to po prostu tysięczny śmieszkowaty fanpage, a tak naprawdę kryje w sobie dużo malarsko-rapowego dobra. Z jajem, ale i ze smakiem. Sztuka Rymotwórcza to polska odpowiedź dwójki studentów: Jana i Krzysztofa na amerykański pierwowzór, czyli Fly Art.

W skrócie: bierzemy obraz, dobieramy do niego cytat z rapowego kawałka, wpisujemy go wersalikami prostym białym fontem – i gotowe. – Najczęściej każdy z nas tworzy całość – znajduje obraz i dobiera tekst. Z niektórymi “kolażami” pomaga nam też dziewczyna Krzysztofa, studentka historii sztuki. Sztuka Rymotwórcza to taki kolektyw, wielogłowy potwór – tłumaczą pomysłodawcy.

Póki co, ich inicjatywa żyje tylko w internetach, ale autorzy mają w planach nieco rozhulać swój projekt. Wystawa najpopularniejszych grafik to jedno, a drugie – tekstylia, rzecz jasna. Z tym jest jednak parę problemów – przede wszystkim panowie musieliby uzyskać zgody od wykonawców na wykorzystanie ich cytatów.

– Raperzy, jeśli to czytacie i nie macie nic przeciwko koszulkom czy bluzom ze swoimi wersami na artystycznym tle, to dajcie znać. Dobrze wiemy, że śledzicie fanpage! – odgrażają się autorzy.

1. Adam Styka x Molesta
Scena uliczna / Osiedlowe akcje

Pochodzący z Kielc Adam Styka był malarzem orientalistą, a inspiracje czerpał między innymi z licznych podróży do Afryki. “Scena uliczna”, która w 2010 roku została sprzedana na aukcji Agra Art za 27 tysięcy złotych, najpewniej była jednym z obrazów powstałych pod wpływem fascynacji Czarnym Lądem. Wers Włodiego z kultowych “Osiedlowych akcji” z jeszcze bardziej kultowego Skandalu Molesty pasuje tu jak znalazł. Chłopak na pierwszym planie zły i łysy. Nie mnich, a w kapturze.

2. Tomasz Dolabella x O.S.T.R. feat. Tede
Bitwa pod Lepanto (fragment) / Ziom za ziomem

Tomasz Dolabella tworzył na przełomie XVI i XVII wieku i zasłynął jako jeden z głównych twórców polskiego malarstwa barokowego. Obraz “Bitwa pod Lepanto”, oryginalnie powstały dla klasztoru dominikanów w Poznaniu, posłużył tutaj za tło dla urywku refrenu z freestyle’owego numeru szalonej kooperacji Ostrego z Tedem z płyty Tabasko z 2002 roku. O ile przy Styce z Włodim pojawiło się trochę abstrakcji, tak tutaj wszystko się zgadza. Jest tam tych ziomów.

3. Stanisław Wyspiański x WWO
Śpiący Staś / Sen

Osoby Stanisława Wyspiańskiego nie trzeba nikomu przedstawiać – człowiek wielu talentów, poeta, malarz, architekt. “Śpiącego Stasia”, na którego przeróbce widnieje cytat pochodzący z jednego z najbardziej – nomen omen – plastycznych singli 2002 roku, czyli numeru “Sen” WWO, namalował techniką pastelową w 1904 roku. Co ciekawe, Wyspiański jest prapradziadkiem współautora tego utworu Sokoła. Jeśli chodzi o Stasia, to sen przyniósł mu ukojenie. Zdecydowanie.

4. Stanisław Ignacy Witkiewicz x WWO
Śmiejący się chłopiec / Każdy ponad każdym

Życiorysu Stanisława Ignacego Witkiewicza vel. Witkacego nie sposób streścić w kilku słowach, więc nawet się nie podejmujemy tego zadania. “Śmiejący się chłopiec” powstał w 1920 roku, a obecnie znajduje się w rękach prywatnych. Utwór “Każdy ponad każdym”, czyli chyba najsłynniejszy nadwiślański rapowy storytelling, ukazał się 84 lata później, ale jeden z jego bohaterów, niepodobny do nikogo Grzesiek, do złudzenia przypomina jegomościa z obrazu Witkacego. Sokół po raz drugi.

5. Nikifor Krynicki x DJ 600V feat. HHR
Malarz w drodze do pracy / Nie jestem kurwa biznesmenem

Prawdziwe nazwisko Nikifora, znanego też jako Nikifor Krynicki, brzmiało Epifaniusz Drowniak. Był uznawany za jednego z najlepszych na świecie przedstawicieli nurtu zwanego prymitywizmem (krynicki artysta był samoukiem). “Malarz w drodze do pracy” znajduje się obecnie w kolekcji Muzeum Okręgowego w Nowym Sączu, a autorom Sztuki Rymotwórczej obraz ten skojarzył się z klasycznym “Nie jestem kurwa biznesmenem” HHR ze składanki Szejsetkilovolt Volta. W punkt.

6. Canaletto x ZIP Skład
Ulica Długa w Warszawie / Śródmieście Południowe

Tym razem zaczniemy od rapera, bo oto mamy Sokoła po raz trzeci. Nic dziwnego – jego utwory to kopalnia legendarnych cytatów; w samym Śródmieściu Południowym znalazłoby się jeszcze kilka wartych wykorzystania. Na obrazie Canaletta, znakomitego osiemnastowiecznego malarza z Włoch, znanego w Polsce przede wszystkim z licznych pejzaży Warszawy, wieżowców w rzeczy samej nie ma – dwieście lat później śródmiejska ulica Długa wygląda już mimo wszystko inaczej.

7. Apoloniusz Kędzierski x Pezet
Antek astronom (O zmierzchu) / Slang

“Malarz i akwarelista reprezentujący folklorystyczny nurt w sztuce Młodej Polski” – tak opisano Apoloniusza Kędzierskiego na portalu culture.pl. Przedstawiony tutaj obraz to “Astronom wiejski (Antek astronom)”, który doczekał się nagród w konkursach i na wystawach w Polsce i zagranicą. O czym duma Antek, trudno wyczuć, natomiast rozkminiać – niewątpliwie coś rozkminia. Wspiera go w tym Pezet ze szlagierowego “Slangu” z wydanej czternaście lat temu Muzyki Klasycznej.

8. Wincenty Kasprzycki x Paktofonika
Wystawa sztuk pięknych w Warszawie w 1828 roku / Chwile ulotne

Wincenty Kasprzycki był malarzem pejzażystą i litografem. “Wystawa sztuk pięknych w Warszawie w 1828 roku” to jedno z jego najbardziej znanych dzieł, mające zresztą ogromną wartość historyczną. Własność stołecznego Muzeum Narodowego zyskała drugie życie w internecie dzięki cytatowi z “Chwil ulotnych” Paktofoniki. Trudno cokolwiek ująć z logiki tego połączenia. Reszta przeminie jak znoszone ubranie.

9. Tadeusz Makowski x WWO
Posiłek chłopów / W wyjątkowych okolicznościach

Zastanawiające, że ze wszystkich wymienionych tu utworów ZIP Składu i WWO cytuje się tylko wersy Sokoła… Tak czy inaczej, wymowa całego utworu “W wyjątkowych okolicznościach” wydaje się bezbłędnym odzwierciedleniem “Posiłku chłopów” Tadeusza Makowskiego. Dzieci na obrazie wyglądają, jakby oddawały się marzeniom o łososiu do kanapek. Autor malowidła był malarzem, rysownikiem i grafikiem tworzącym w Paryżu.

10. Marcin Jabłoński x Belmondo
Dziewczyna ze śniadaniem na tacy / Gnocchi

Akurat ta przeróbka nieco odstaje od reszty, ale trudno w takim zestawieniu nie ująć Belmondziaka – typa, którego dowolna linijka zapada w pamięć mocniej niż cała dyskografia twojego ulubionego rapera. Podczas gdy on odkrył nowy ląd (wow, kosmos), obraz służący za tło dla jego wersu znajduje się w Lwowskiej Galerii Sztuki, a namalował go Marcin Jabłoński, dziewiętnastowieczny malarz i litograf urodzony w Głogówie.

Sprawdź nasze wywiady:

RAU: Od teraz będę wchodził i rozpie***dalał

Małpa: Udało mi się uciec od syndromu drugiej płyty