One More Time With Feeling – wyjątkowy, osobisty film Nicka Cave’a

O premierze Skeleton Tree było naprawdę głośno, a obok, w cieniu, dzień wcześniej ukazał się film wyreżyserowany przez Andrew Dominika (m.in. Zabójstwo Jesse’ego Jamesa przez tchórzliwego Roberta Forda) – dokumentacja pracy nad Skeleton Tree i życia Nicka Cave’a po śmierci jego syna, 15-letniego Arthura, który w wyniku nieszczęśliwego wypadku spadł z klifu.

Produkcja filmu rozpoczęła się w lutym 2016 i mamy tutaj wszystko, co towarzyszyło nagraniu Skeleton Tree – od prób The Bad Seeds, przez nagrywki w londyńskim Air Studios, po załamania opatrzone komentarzami Cave’a. One More Time With Feeling miało być remedium dla artysty, nie spodziewano się żadnego rozgłosu wokół filmu, a tym bardziej zysków. Aktualnie chyba o filmie mówi się więcej, niż o samym Skeleton Tree i to album wydaje się być bardziej uzupełnieniem obrazu, niż odwrotnie – box office już wynosi 1,7 miliona dolarów.

Ciężko zachęcić do oglądania takiego obrazu, jak One More Time With Feeling – bo jakby nie patrzeć, jest to dokumentacja osobistej tragedii. Ten film powstał jednak sfinansowany przez Nicka, który chciał uniknąć jakiegokolwiek kontaktu z mediami w związku z tragedią, która go spotkała. Cave zresztą w ten film miał wkład porównywalny do Dominika, bo to właśnie on decydował o jego ostatecznym kształcie, dogrywając całą narrację już po nagraniu One More Time With Feeling. Sam Dominik zresztą twierdzi, że gdyby w filmie pojawiło się cokolwiek, czego Cave mógłby nie zaakceptować, to miał wolną rękę w edycji poszczególnych scen.

Tu i ówdzie pojawia się krytyka, że One More Time With Feeling ma być tylko wytłumaczeniem, dlaczego Cave nagrał słabą płytę. Muzyka jednak nie tylko pełni funkcję zabawiania odbiorcy, ale też przede wszystkim tworzona jest dla samego artysty. Gdyby zarówno Skeleton Tree, jak i One More Time With Feeling potraktować jako terapię dla Cave’a – oba dzieła powinny otrzymać 10/10. Bo jest to artysta takiego kalibru, że jego odbiorcy powinni pozwolić sobie na zrozumienie go.

Nowa Metallica w drodze. Zmyje plamę po najgorszej płycie?