Oasis

Oasis – brytyjski zespół rockowy założony w 1991 w Manchesterze. Utworzony z poprzedniej grupy The Rain; pierwotnie w jego skład wchodzili: Liam Gallagher (wokal i tamburyn), Paul „Bonehead” Arthurs (gitara), Paul „Guigsy” McGuigan (gitara basowa) oraz Tony McCarroll (perkusja). Piątym członkiem, który dołączył do zespołu nieco później był starszy brat Liama, Noel Gallagher (gitara i wokal). W tym składzie zespół Oasis występował do kwietnia 1995.

31 maja 1993 grupa Oasis podpisała kontrakt z niezależną wytwórnią płytową Creation Records i wydała swój debiutancki album Definitely Maybe (1994). W kolejnym roku, w składzie z nowym perkusistą Alanem White’em (wcześniej Starclub), zespół nagrał (What’s the Story) Morning Glory? (1995). Wraz z Suede, Pulp i Blur, grupa z Manchesteru zaczęła być postrzegana jako członkowie britpopowej „wielkiej czwórki”. Popularność przynosiły jej również kontrowersyjny styl życia i częste spory braci Gallagher, obszernie opisywane przez tabloidy. W 1997 Oasis wydali swój trzeci album Be Here Now (1997), który mimo że został najszybciej sprzedającym się albumem w historii brytyjskiej listy przebojów (blisko 696 tysięcy sprzedanych kopii pierwszego tygodnia w Wielkiej Brytanii; rekord pobity w 2015 przez Adele i jej album 25), to szybko stracił na popularności, sprzedając się łącznie w liczbie około 8 milionów egzemplarzy. McGuigan i Arthurs opuścili Oasis w 1999, tuż przed rozpoczęciem nagrywania i wydania Standing on the Shoulder of Giants (2000). Na ich miejsce przybył basista i frontman zespołu Heavy Stereo Gem Archer oraz były gitarzysta i frontman Hurricane No. 1 Andy Bell, który dołączył na czas trasy koncertowej Standing on the Shoulder of Giants Tour. Sama trasa była umiarkowanym sukcesem. W pisaniu utworów do piątego studyjnego albumu Oasis, Heathen Chemistry (2002), mieli udział wszyscy członkowie zespołu, co przyniosło zdecydowanie spokojniejsze niż przy wcześniejszych płytach sesje nagraniowe. W 2004 Alan White został zastąpiony przez perkusistę The Who Zaka Starkey’ego, a kolejny album Don’t Believe the Truth (2005) ponownie okazał się sukcesem.

Po nagraniu siódmego albumu Dig Out Your Soul (2008), Starkey odszedł z grupy, a jego miejsce zajął Chris Sharrock. Grupa Oasis wyruszyła na ostatnią trasę koncertową w składzie z braćmi Gallagher. Podczas trasy relacje braci były coraz bardziej napięte, ostatecznie doprowadzając do opuszczenia Oasis przez Noela Gallaghera, minuty przed rozpoczęciem festiwalu Rock en Seine w Paryżu. Pozostali członkowie grupy postanowili kontynuować współpracę pod nazwą Beady Eye z wokalem Liama Gallaghera, aż do rozpadu zespołu w 2014 roku, podczas gdy Noel postanowił rozpocząć projekt Noel Gallagher’s High Flying Birds.

Osiem utworów oraz osiem albumów Oasis znalazło się na pierwszym miejscu UK Singles Chart i UK Albums Chart. Grupa jest zdobywcą siedemnastu statuetek NME Awards, dziewięciu Q Awards, czterech MTV Europe Music Awards i sześciu Brit Awards, w tym za wybitne zasługi dla brytyjskiej muzyki (ang. Outstanding Contribution to Music) i za najlepszy album ostatnich 30 lat (ang. Best Album of the Last 30 Years) w głosowaniu słuchaczy BBC Radio 2. Grupa Oasis była nominowana do trzech Nagród Grammy. Do 2009 roku sprzedała ponad 70 milionów albumów na całym świecie. W 2010 zespół Oasis został wpisany do księgi rekordów Guinnessa po tym, jak przez 22 kolejne tygodnie utrzymywał się w pierwszej 10. brytyjskiej listy przebojów. Grupa już wcześniej znalazła się w gronie rekordzistów jako zespół z największymi sukcesami ostatniej dekady w Wielkiej Brytanii – w latach 1995–2005 przez 765 tygodni grupa Oasis znajdowała się w Top 75 brytyjskiej listy singli i albumów.