Illusion – polski zespół muzyczny wykonujący szeroko pojętą muzykę rockową.
Grupa rozpoczęła działalność koncertową w drugiej połowie 1992 dając kilka koncertów w Niemczech. Illusion został zwycięzcą pierwszej edycji konkursu Marlboro Rock-in w maju 1993, w lipcu zagrał jako support przed występem Iggy Pop na warszawskim Torwarze, zaś w sierpniu zagrał na polskich festiwalach w Jarocinie i Festiwalu Energii Sztuki Żarnowcu (oba w sierpniu 1993), po czym pojawił się na festiwalu Gampel w Szwajcarii (zaraz po nich na scenie wystąpił były wokalista The Animals – Eric Burdon). Występ tamże stanowił jedną z nagród przewidzianych za zwycięstwo na festiwalu Marlboro Rock-in, natomiast inną było nagranie albumu i wydanie go przez wytwórnię Polton.
Debiutancka płyta grupy ukazała się w listopadzie 1993 pod nazwą Illusion. Wydawnictwo ujawniało fascynację członków grupy modnym wówczas grungem (w szczególności dokonaniami amerykańskich zepołów Soundgarden, Alice in Chains, Pearl Jam, Nirvana, Helmet, Rage Against the Machine), połączonym z ciężkim brzmieniem Pantery i elementami rapu, wprowadzonymi pod wrażeniem twórczości grupy Cypress Hill. Styl będący wypadkową ww. wpływów dopełniały teksty Lipnickiego, które w sposób prosty opisywały codzienne życie i rzeczywistość.
Druga płyta zespołu zatytułowana Illusion 2 z 1994 była bardziej dopracowana i przemyślana – cechowały ją potężne brzmienie, ostre i rwane riffy oraz agresywny wokal „Lipy”. Płyta była dziełem wyjątkowo spójnym zarówno pod względem muzycznym, jak i tekstowym – opisując brutalizację życia w Polsce. Z tego albumu pochodził utwór „Nóż”, do dziś będący (obok piosenki „Cierń” z pierwszej płyty) najbardziej rozpoznawalną wizytówką grupy. Głównie właśnie dzięki temu utworowi Lipnicki został nominowany w tym samym roku do statuetki „Fryderyka” w kategorii „Najlepszy wokalista”.
Następny album Illusion – noszący konsekwentny tytuł Illusion 3 – pojawił się jak zwykle w listopadzie, tym razem 1995. To najbardziej zróżnicowana płyta w całym dorobku kwartetu. Można znaleźć na niej nie tylko utwory typowo mocno gitarowe (np. „Nikt”, „Vendetta”), ale również spokojniejsze, lekko psychodeliczne (np. „Wrona”, „Don’t Creep”). W warstwie tekstowej Lipnicki ponownie dał wyraz sprzeciwu wobec łamaniu praw człowieka, poniżania innych, przemocy.
W 1998 została wydana kolejna płyta Illusion 6. Dzieło było pierwszym i jedynym wydanym nakładem wytwórni Izabelin Studio/Polygram Polska. Album został zrealizowany w sposób profesjonalny, zawierał jak zwykle zróżnicowane stylowo utwory, jednak generalnie ujawniał inne oblicze grupy – m.in. pojawiły się na nim również elektroniczne wstawki, co nie bardzo przypadło do gustu bardziej konserwatywnym słuchaczom.
14 listopada 1999 roku w gdańskim klubie „Kwadratowa” odbył się pożegnalny koncert zespołu. Trwał on około 2,5 godziny i obejmował wszystkie bardziej znane utwory Illusion.