Przejrzeć Woody’ego. Po czym poznać, że oglądamy film Allena?

Lata 30., pełna gorących nazwisk gwiazdorska obsada (Steve Carell, Jesse Eisenberg, Kristen Stewart) i Hollywood. Podczas pokazów Śmietanki towarzyskiej znów zapełnią się sale kinowe, choć Woody Allen raczej nas już nie zaskakuje.

Jego ostatnie filmy co najwyżej sprawiają, że czujemy się intelektualnie połechtani i może czasem zadamy sobie jakieś poważniejsze pytanie o sens życia. Najczęściej jednak chcemy po prostu przeżyć romantyczną przygodę, trochę śmiejąc się z własnego sentymentalizmu. Taki jest właśnie Allen, który swoje filmy zlepia od samego początku z kilku niezmiennych elementów. Jak rozpoznać Woody’ego w Allenie?

Neurotyczny romantyk

Woody nigdy tego nie ukrywał, ani się tego nie wstydził, ale w większości jego filmów główna postać męska to zazwyczaj on sam lub przynajmniej stworzona na potrzeby popkultury jego filmowa wersja. W latach 70. i 80. doprowadził ją do perfekcji, a później przekazał pałeczkę innym. Wiecznie rozkojarzony hipochondryk, zakochujący się bez pamięci w pięknych i młodych kobietach, to jego znak rozpoznawczy. Gdy sam znika z ekranu, odgrywają go jego młodsi podopieczni.

Kobieta!

Mówi się w Hollywood, że Allen jest jednym z niewielu twórców, którzy potrafią napisać wiarygodną postać kobiecą. Całkiem możliwe, że to prawda. Na jego filmach wypłynęło wiele znakomitych aktorek, z Diane Keaton na czele. Silne i zabawne kobiety to rozpoznawalna cecha allenowskiego kina. Wiele z nich zostało jego muzami i kochankami, jak na przykład Mia Farrow, która pojawiła się w ponad dziesięciu jego filmach.

Gdzie się podziały tamte prywatki

Nie ma to jak lata 20. i 30. Woody cały czas jest zakochany w tej epoce i wraca do niej nieustannie w kolejnych swoich filmach – nie inaczej jest we wchodzącej na ekrany kin Śmietance towarzyskiej. Co go tam ciągnie? Pewnie przede wszystkim muzyka (sam gra na klarnecie w oldschoolowym big bandzie), brak internetu i nostalgia za prostszymi czasami. Wybaczamy mu to, bo jak nikt inny czuje ducha tamtych czasów.

Filozofia dla ubogich

Chcecie dowiedzieć się czegoś o Freudzie? A może Kant, Schopenhauer? Nikt tak pięknie nie tłumaczy podstaw filozofii jak bohaterowie Woody’ego. Jest to na tyle przystępne, że nawet amerykańskie widownie są w stanie połapać się w wyszukanych żartach na temat sensu istnienia i nihilizmu.

Bóg, Miłość i Śmierć

Trzy najważniejsze motywy bez których nie byłoby Woody’ego i jego filmów. Każdy zarówno przerażająco przygnębiający, jak i pełny głupkowatego humoru. Romantyczno-inteligenccy bohaterowie i ich nihilistyczno-cyniczne podejście do świata to wybuchowe połączenie, które sprawia, że filmy Woody’ego są natychmiastowo rozpoznawalne.

Sprawdź także:
Znamy tytuł serialu Woody’ego Allena, w którym zagra Miley Cyrus