Moje Rytmy #27: Karolina Czarnecka

19 lipca ukazał się nowy singiel Karolina Czarneckiej – Módl się za nami, który jest zapowiedzią jej nowej płyty. Album ukaże się jesienią nakładem wytwórni Kayax.

#MojeRytmy: Karolina Czarnecka – wywiad

Piosenka, od której wszystko się zaczęło

Mama mnie nią zaraziła. Fascynowała mnie od początku, do dzisiaj. Miałam parę lat i skakałam po łóżku drąc się: Papa, don’t preach. Serio.

Album, który zmienił moje życie

Chyba wybiorę Tic Tac Toe. One wpłynęły na mnie w sposób podświadomy. Świadomie to wiadomo: Magik, Kurt Cobain, Nosowska… Ale dziewczyny jakoś mną zawładnęły, ta ich stylówa, ten język, nawijka. Mnóstwo klipów ułożyłam do ich piosenek z moją siostrą.

Płyta, której kiedyś nie lubiłam, ale doceniłam ją po latach

Chyba Elton John To Low for Zero. W ogóle Elton John. Buntowałam się przeciwko niemu, bo to był ulubiony wykonawca mojego ojca, no i jak już chciałam stanowić o sobie, musiałam to w jakiś sposób zaznaczać. Dzisiaj siebie nie kumam w tym kawałku.

Utwór, którego nie chcę już więcej słyszeć

Kamilo – Podlasie (Hymn Podlasia). Dlatego pracuję nad nowym hymnem Podlasia.

Film, który każę obejrzeć swoim dzieciom

Big Fish w reż. Tima Burtona. Czyste piękno. Historia, obraz, obsada, sens, wszystko się zgadza.

Film, w którym chciałabym wystąpić

To znaczy, no oczywiście, zazdroszczę Rafałowi Zawierusze, że mógł się spotkać z Tarantino i zawsze o tym marzyłam, potem miałam fazę na Almodovara, planowałam nawet spotkanie z jego agencją. A na dziś to chciałabym zagrać w filmie uwydatniającym lokalność Podlasia.

Popkulturowe zjawisko, które lubię trochę za bardzo

Netflix & HBO GO! Seriale w sieci: Peaky Blinders, Crazy Ex-Girfriend, Dom z papieru, Most nad Sundem, Wielkie kłamstewka i wiele, wiele innych. Tłumaczę sobie, że to współczesne XIX-wieczne powieści i oglądam bez wyrzutów sumienia.

Moja ulubiona ulica na świecie

Stalowa. Chociaż chyba bardziej żyje w mojej wyobraźni. Uważam, że dzisiaj jej potencjał jest zupełnie niewykorzystany. Pozabijane dechami witryny raczej mnie smucą. Co by się działo, gdyby wypełnili je artyści? Ale to nie Berlin. Szkoda, ale mimo wszystko ją ubóstwiam.

Sprawdźcie, także pozostałe wywiady z serii #MojeRytmy