Bono, właśc. Paul David Hewson – irlandzki piosenkarz, muzyk i filantrop. Od 1976 lider, wokalista i gitarzysta zespołu rockowego U2.
25 września 1976 Bono, David „The Edge” Evans, jego brat Dik oraz Adam Clayton odpowiedzieli na anons zamieszczony na szkolnej tablicy ogłoszeń – poszukiwano ludzi zainteresowanych założeniem zespołu. Spotkanie odbyło się w domu Larry’ego Mullena Juniora, którego celem było utworzenie grupy muzycznej. W wyniku tego spotkania powstał zespół Feedback, później przemianowany na The Hype. Po opuszczeniu grupy przez Dika Evansa przyjęta została ostateczna nazwa – U2. Początkowo Bono rywalizował w zespole o funkcję gitarzysty z The Edgem, jednak ostatecznie ustąpił miejsca The Edge’owi, a sam został wokalistą U2. Czasem okazjonalnie gra na gitarze, a jego grę można usłyszeć w takich utworach, jak m.in. „Walk On”, „The Fly”, „One”, „Kite” czy „Original of the Species”. Ponadto Bono gra na harmonijce – m.in. w utworze „Running to Stand Still”.
Bono jest głównym tekściarzem zespołu i autorem słów do prawie wszystkich piosenek grupy. Jego poetyckie teksty mają często religijny wydźwięk, ale poruszają także problemy społeczne oraz polityczne.
W momencie przełomowym w historii zespołu, tj. końcem lat 80. a początkiem 90. XX wieku Bono wraz z zespołem urozmaicił swoją sceniczną aktywność. Na widowiskowej trasie koncertowej Zoo TV Tour m.in. wykreował kilka alter ego, które odgrywał w czasie koncertów (a także czasami poza nimi). Do najsłynniejszych z nich należeli: MacPhisto (cyniczny były gwiazdor estrady, który nie może pogodzić się z przemijającym czasem, obdarzony charakterem i wyglądem diabła), The Fly (współczesny gwiazdor rocka w wielkich ciemnych okularach przeciwsłonecznych i skórzanej kurtce), Mr. Mirror Ball Man (próżny i zapatrzony w siebie król estrady z nieodłącznym lustrem, w którym podziwia swoje oblicze).
W kolejnej trasie koncertowej, PopMart Tour, odbywającej się w drugiej połowie lat 90., wraz z zespołem kontynuował widowiskowy charakter swoich koncertów nastawiony w dużej mierze na show. Występował wtedy m.in. w kostiumie imitującym męską muskulaturę, a także skrócił do tej pory zawsze długie włosy. Ważnym elementem, zarówno scenicznego jak i poza nią, image’u Bono są okulary przeciwsłoneczne, które na stałe pojawiły się w jego wizerunku podczas wcielania się we „The Fly’a” we wczesnych latach 90. Od tej pory regularnie występuje przez cały czas trwania koncertu (lub przez większą jego część) właśnie w okularach przeciwsłonecznych. Ten element jego ubioru przedarł się także do odbioru społecznego i stał się jedną z najbardziej rozpoznawalnych cech lidera U2.
